RUBRIKO

Αυτή είναι η έκδοση του προγράμματος της Ομοσπονδίας 2003, η τρέχουσα έκδοση μπορείτε να δείτε στην Εσπεράντο.

Εισαγωγή

Η ουσιαστική ιστορία της οικοδόμησης της Ευρώπης είναι για το κίνημά μας προσπάθεια συγκρότησης μιας πραγματικά διεθνούς ευρωπαϊκής δημοκρατίας, που να στοχεύει στην ευτυχία των λαών και των πολιτών της και να δείχνει το δρόμο για νια ειρηνοφόρα διάρθρωση του κόσμου.

Από την ποιότητα και αποτελεσματικότητα την δημοκρατίας αυτής εξαρτάται η δίκαιη αντιμετώπιση όλων των άλλων πτυχών της ευρωπαϊκής πολιτικής.
Την Ευρώπη όπως λειτουργεί τώρα, η πλειοψηφία των πολιτών της τη θεωρεί ατελή, ενίοτε δε και απαράδεκτη.
Αναγνωρίζουμε ότι δικαίως η κοινή γνώμη παραπονιέται για το « έλλειμμα δημοκρατικότητας » της Ευρώπης, από το οποίο απορρέουν πλήθος δυσκολίες για τους πολίτες της.
Αυτό άλλωστε το « έλλειμμα δημοκρατικότητας » εμποδίζει τη συνειδητοποίηση της ευρωπαϊκής ταυτότητας, τόσο από τους ίδιους τους Ευρωπαίους πολίτες όσο και από τον έξω κόσμο.

Το πρόγραμά μας « για την ανάπτυξη μιας δημοκρατίας αντάξιας της Ευρώπης » απορρέει λοιπόν από αυτή τη διαπίστωση και αποτελεί το κλειδί για μια ιδρυτική πράξη που ν’ αποβλέπει στον ουσιαστικό εκδημοκρατισμό της Ευρώπης.
Σε πολιτικό επίπεδο, υποστηρίζουμε την ιδέα ότι ο εκδημοκρατισμός είναι απαραίτητος προκειμένου να είμαστε υπερήφανοι για την ευρωπαϊκή μας ιθαγένεια.
Υποστηρίζουμε την ιδέα ότι η ιθαγένεια αυτή δεν μπορει να οικοδομηθεί πάνω στα ερείπια των εθνικών και περιφερειακών μας ταυτοτήτων.
Πρέπει να γίνουμε θεματοφύλακες της επικουρικότητας, της πολυπολιτισμικότητας και της πολυγλωσσίας. Η Ευρώπη δεν θα πρέπει να οδηγήσει ούτε σε ηγεμονία ορισμένων, ούτε σε νέα υποταγή των πολιτών της.

Ακολουθεί το πρόγραμμα του κινήματός μας στη σημερινή του κατάσταση. Περιλαμβάνει στόχους, μέσα, εργαλεία, επισημάνσεις. Δεν φιλοδοξεί να καλύψει όλες τις πτυχές της πολιτικής διαχείρισης. Αυτό είναι ηθελημένο : στόχος μας είναι μόνο η δημιουργία των προϋποθέσεων της δημοκρατίας. Η επίτευξη των όσων ακολουθούν εδώ αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση προκειμένου να μπορεί να εργαστεί δημοκρατικά οποιαδήποτε πολιτική οργάνωση. Είμαστε πεπεισμένοι ότι άμα υλοποιηθούν αυτά τα σημεία, τότε θα εκπηγάσουν από τη δημοκρατική διαδιασία οι σωστοί δρόμοι της πολιτικής για τους πολίτες.

1. ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ

Δεν αρκεί να τη διακηρύσσουμε στα λόγια.
Αν θέλουμε να είμαστε αξιόπιστοι, πρέπει να προτείνουμε συγκεκριμένα μέσα για την εξασφάλιση της υλοποίησης αυτού του δικαιώματος για κάθε Ευρωπαϊο πολίτη, χωρίς διάκριση εθνικότητας, γλώσσας, οικονομικής κατάστασης κλπ.
Η πρωτοτυπία μας σε σχέση με τα άλλα κόμματα που περιλαμβάνουν την επιδιωκόμενη δημοκρατική συγκρότηση στα προγράμματά τους είναι ότι διακηρύσσουμε αναγκαία τη χρήση μιας ουδέτερης γλώσσας ως γλώσσας εργασίας στις κοινοβουλευτικές επιτροπές και ως γλώσσας-γέφυρας για άμεση επικοινωνία μεταξύ όλων των Ευρωπαίων πολιτών. Έχουμε διαπιστώσει την αναποτελεσματικότητα της τύποις ισχύουσας πολυγλωσσίας των κυρίαρχων γλωσσών, η οποία στην πράξη οδηγεί στη μονοκρατορία της αγγλικής. Θέλουμε μια Ευρώπη των πολιτών χωρίς ηγεμονίες.

Η πρότασή μας είναι πραγματιστική και σαφής :
Καθένας ας αναπτύσσει τη δική του γλώσσα, χωρίς ούτε οικονομικά, ούτε πολιτικά, ούτε πολιτιστικά εμπόδια.
Και καθένας ας μαθαίνει δωρεάν, με ελάχιστη προσπάθεια, την ουδέτερη διεθνή γλώσσα Εσπεράντο.
Έτσι, κάθε Ευρωπαίος θα ξαναβρεί την ελευθερία και τη δυνατότητα να μαθαίνει όσες γλώσσες θέλει χωρίς υποχρέωση και καταναγκασμό, δηλαδή από πολιτιστικό ενδιαφέρον και για την ευχαρίστησή του.

Τη σπουδαιότητα της γλωσσικής αυτής προϋπόθεσης για την οικοδόμηση ευρωπαϊκής δημοκρατίας την καταδεικνύουν τα εξής :
 Θεωρητικά, οι επιτροπές είναι μεν δίγλωσσες ή τρίγλωσσες, στην πράξη όμως, χάριν « αποτελεσματικότητας », καθίστανται μονόγλωσσες προς όφελος των αγγλομαθών και μόνο.
Η κατάσταση αυτή επιβαρύνει εννεοίται την αποτελεσματικότητα και δημοκρατικότητα των συζητήσεων και εκθέτει τις τελικές αποφάσεις στην επιρροή μιας και μόνης γλωσσικής, πολιτισμικής και πολιτικής ομάδας.
Σημειωτέον ότι η χώρα που εκφράζεται μ’ αυτή τη γλώσσα και νοοτροπία είναι ακριβώς εκείνη που περισσότερο αντιτίθεται στην ευρωπαϊκή ενοποίηση. Σημειωτέον ακόμη ότι αυτή η μέσω της γλώσσας κυριαρχία στις συζητήσεις και στην ενημέρωση συνιστά Κερκόπορτα απέναντι στις πανίσχυρες ΗΠΑ, που ποτέ δεν έκρυψαν τη δυσφορία τους απέναντι στο ενδεχόμενο η Ενωμένη Ευρωπη να τους προκύψει αποτελεσματικότερος ανταγωνιστής σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο.

 Καθόσον αφορά την αποτελεσματικότητα, η χρηση της αγγλικής αποτελεί βάρος, τροχοπέδη για την οικονομική ανάπτυξη της Ευρώπης
Εν προκειμένω μπορεί να επισημανθεί το αρνητικό ισοζύγιο κόστους/ωφέλειας, στο οποίο προστίθεται μια σειρά αδικιών.
Η επένδυση στην οποία υποχρεώνονται οι εκπαιδευτικοί φορείς και εν συνεχεία οι επιχειρήσεις όλων των μη αγγλόφωνων χωρών συνιστά σοβαρή οικονομική επιβάρυσνη.
Πρόκειται στ’ αλήθεια για φόρο γλωσσικής υποτέλειας, που καταβάλλει η πλειονότητα των Ευρωπαίων πολιτών υπέρ εκείνων που δεν υποχρεούνται να τον πληρώνουν, παρά τον καρπώνονται ως προμηθευτές γλωσσικής παιδείας – των βρετανικών και αμερικανικών επιχειρήσεων.

 Η πρόσληψη προσωπικού στον επιστημονικό, τον εμπορικό και τον πολιτικό τομέα καθώς και στα ευρωπαϊκά όργανα γίνεται βάσει γλωσσικών προτιμήσεων, όπως καταδεικνύουν οι πάμπολλες μικρές αγγελίες ευρωπαϊκών ή και εθνικών φορέων που ζητούν « English mother tongue ».
Οι αγγελίες αυτές συνιστούν αδίκημα : αντιβαίνουν στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη
Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε και άλλα παραδείγματα για να δείξουμε ότι δεν πρέπει να υπομένουμε παθητικά την κατάσταση, κλείνοντας τα μάτια και τ’ αυτιά μας.

Ιδού η έκπληξη, αγαπητοί συνευρωπαίοι : υπάρχυν και άλλες λύσεις ! Το κίνημά μας έρχεται να ταράξει τα νερά και να εμποδίσει τη ζημιά που προσπαθούν να κάνουν σε σας και στις επερχόμενες γενιές.

Πράγματι, για το σημερινό τεχνικό, μηχανικό ή ερευνητή η απλή παθητική κατανόηση της γραφόμενης αγγλικής είναι απαραίτητη αλλά και αρκετή. Από καθαρά ωφελιμιστική άποψη λοιπόν, θα μπορούσαμε να περιορίσουμε στο ένα τέταρτο τις ώρες διδασκαλίας της αγγλικής στα εκπαιδευτικά μας συστήματα, αφού μάλιστα αυτή η διδασκαλία ουδόλως συντελεί (μάλλον το αντίθετο !) στην οικοδόμηση ευρωπαϊκής δημοκρατίας.

Ευτυχώς. Εδώ και 121 χρόνια υπάρχει μια γλώσσα επικοινωνίας, η Εσπεράντο, που ήδη απέδειξε την αποτελεσματικότητά της στις διεθνείς ανταλλαγές, τόσο στην καθημερινή ζωή όσο και στους διάφορους τομείς του επιστητού.

Αυτή η πολιτικώς ουδέτερη γλώσσα, την οποία μαθαίνει κανείς εύκολα, σε εκπληκτικά σύντομο χρονικό διάστημα – χάρη και στα σύγχρονα παιδαγωγικά μέσα -, αποτελεί εγγύηση αμοιβαίου σεβασμού μεταξύ πολιτών με διαφορετικές μητρικές γλώσσες, όσον αφορά το δικαίωμα έκφρασης και γενικά τα διαφέροντά τους.

Καθώς η εκμάθηση της Εσπεράντο απαιτεί πολύ λιγότερη προσπάθεια (το ένα δέκατο των ωρών), εύκολα μπορεί να χρηματοδοτηθεί, και μάλιστα με άμεσο κέρδος, η νέα γλωσσική πολιτική, αν σταματήσει η υπερβολική επένδυση υπέρ της αγγλικής, που για τη μεγάλη πλειονότητα των Ευρωπαίων πολιτών διαρκώς αποβαίνει ανώφελη.
Η χρήση της Εσπεράντο θα επιτρέψει τον αναπροσανατολισμό του καταβαλλόμενου κόπου και των διατιθέμενων οικονομικών μέσων προς όντως πολιτιστικούς σκοπούς.
Με μια μικρή επένδυση υπέρ της Εσπεράντο θα μπορεί ν’ αποκομιστεί οικονομικό όφελος για το σύνολο, μεταξύ άλλων στο πεδίο της πολιτιστικής και πολιτικής ισορροπίας. Αυτό το αναγνώρισε και η Ουνέσκο το 1956. Η Ευρώπη θα μπορέσει έτσι ν’ αναδειχθεί σε υπόδειγμα πετυχημένης συνολοκλήρωσης, που θα σέβεται ενεργά την πολυμορφία της κοινής της πολιτιστικής και γλωσσικής κληρονομιάς. Αποδεικνύοντας ότι η κινητήρια δύναμή της και το ιδεολογικό της πλαίσιο αναφοράς δεν είναι η ηγεμονία, η Ευρώπη θα προσελκύσει τη συμπάθεια άλλων χωρών και την πρόθμη συνεργασία τους.
Έτσι, αυτή η πραγματική ανεξαρτησία της Ευρώπης, εκφρασμένη μέσα από την πολιτιστική και γλωσσική της πραγματικότητα, θα είναι κάτι πολύ ουσιαστικότερο από όλα τα ευχολόγια, το ατελέσφορο των οποίων διαπιστώνουν καθημερινά οι πολίτες.
Η γλωσσική πολιτική που προτείνει ο συνδυασμός « Ευρώπη, Δημοκρατία, Εσπεράντο » (Eŭropo, Demokratio, Esperanto) σημαίνει περισσότερη δικαιοσύνη και ισότητα, σεβασμό της πολυμορφίας και διατήρηση της ευρωπαϊκής πολιτιστικής ιδιαιτερότητας, αλλά και δεκαπλασιασμό της οικονομικής αποδοτικότητας χωρίς μεγάλο κόστος· μέσω της εκμάθησης της Εσπεράντο, συνιστά άριστη εισαγωγή στην αποτελεσματική εκμάθηση άλλων γλωσσών· τέλος δε, σηματοδοτεί την εγκαθίδρυση μιας Ευρώπης των πολιτών, με ουσιαστικό περιεχόμενο και αλληλεγγύη.

2. Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΓΓΥΑΤΑΙ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΣΣΣΕΙ ΜΕΣΑ ΕΙΡΗΝΟΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΤΙΚΩΝ ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΝ

Φιλοδοξούμε να αποτελέσουμε το έναυσμα προσπαθειών για την πραγματοποίηση εκδηλώσεων ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, ανταλλαγών, προστασίας του φυσικού, πολιτισμικού και γλωσσικού περιβάλλοντος. Προτείνουμε μέσα κατοχύρωσης και διεύρυνσης των ελευθεριών, εξασφάλισης της ισορροπίας των εξουσιών κλπ.

 Εγγυήσεις για την ποιότητα των πληροφοριών.
Ο τομέας της ενημέρωσης έχει αναδειχθεί σε οικονομικό κλάδο πρώτης σπουδαιότητας στον κόσμο, υπόκειται όμως γενικά στην πίεση των δυνάμεων του χρήματος. Είναι ανάγκη να κατοχυρωθεί η ανεξαρτησία των ειδήσεων και η προστασία των δημοσιογράφων, συνάμα δε να εμποδιστούν οι χαλκεύσεις και ψευδολογίες με τις τρομερές τους συνέπειες...
Η βασική αρχή είναι η επιβολή, στους κυρίους των ΜΜΕ, της υποχρέωσης να φροντίζουν να συζητούνται με αντιπαράθεση των απόψεων οι ειδήσεις· οι λεπτομέρειες εφαρμογής αυτής της αρχής θα καθοριστούν από κοινοβουλευτική επιτροπή.
Και άλλες ρυθμίσεις χρειάζονται περαιτέρω επεξεργασία, όπως οι επιτροπές ελέγχου. Πιστεύουμε όμως ότι η προσπάθεια αναβάθμισης της ποιότητας της ενημέρωσης με την επιβολή νομικής υποχρέωσης αντιπαράθεσης των απόψεων συνεπάγεται ουσιαστική ενθάρρυνση της κριτικής και της διαφάνειας, που αποτελούν απαραίτητα εργαλεία της δημοκρατίας.

 Εγγυήσεις για τη συμετοχή στην κοινωνική και πολιτική συζήτηση και για την πρόσβαση στις γνώσεις και την παραγματική πληροφόρηση ως θεμελιώδες δικαίωμα. Θα υποχρεώσουμε όλους τους παρόχους υπηρεσιών Διαδικτύου να παρέχουν δωρεάν πρόσβαση σ’ ένα δημόσιο ευρωπαϊκό διακομιστή, ο οποίος να θέτει στη διάθεση του κοινού, επίσης δωρεάν, ως θεμελιώδες δικαίωμα κάθε πολίτη τις εξής υπηρεσίες :

• ασφαλή γραμματοθυρίδα, με ηλεκτρονική υπογραφή νομίμως αναγνωρισμένη και εγγυημένη, και με μέσα ελεύθερης κρυπτογράφησης ή πιστοποίησης της γνησιότητας των μηνυμάτων,
• μέσο συμμετοχής στε συζητήσεις και ψηφοφορίες υπό τις εκ του νόμου προϋποθέσεις
• πλήρη διάθεση αποτελεσματικά οργανωμένων δημόσιων πηγών γνώσεων και απεριόριστη διάθεση γνώσεων παρουσιασμένων σύμφωνα με τους κανόνες της παιδαγωγικής μέχρις επιπέδου διδακτορίας και διαθέσιμων σε όλες τις ζωντανές γλώσσες μέχρι και το επίπεδο του Λυκείου, στην Εσπεράντο δε στο σύνολό τους, χωρίς αυτό να εμποδίζει την επιπλέον χρήση οποιασδήποτε άλλης γλώσσας σε οποιοδήποτε επίπεδο.

 Πιστεύουμε ότι η ελευθερία και ανεξαρτησία των δημοσιογράφων και η αξιοπιστία των ανταλλαγών προϋποθέτουν ανάλογη ανεξαρτησία και των χρησιμοποιούμενων μέσων, των λεγόμενων δηλαδή « τεχνολογιών της πληροφορίας ». Μ’αυτό το πνεύμα υποστηρίζουμε την κίνηση του ελεύθερου λογισμικού, και ιδίως τον αγώνα της εναντίον της κατοχύρωσης άυλων έργων της διάνοιας, όπως βιβλίων, μαθηματικών τύπων και προγραμμάτων λογισμικού, με διπλώματα ευρεσιτεχνίας.

 Συμμετοχική δημοκρατία χάρη στη δυνατότητα της προκήρυξης δημοψηφισμάτων με πρωτοβουλία των πολιτών.
Επειδή διαπιστώνεται συχνά ότι ακόμα και οι δημοκρατικά εκλεγμένοι φορείς δεν κατορθώνουν να λάβουν εγκαίρως αποφάσεις ή να δεχτούν νέες ιδέες ακόμα και όταν αυτό επείγει, κρίνουμε ενδεδειγμένη τη δυνατότητα προσφυγής σε δημοψήισμα, υπό τον όρο ότι αυτό ζητείται από τον εκ του νόμου καθοριζόμενο αριθμό πολιτών και ότι πληρούνται τα συνταγματικά κριτήρια περί επικουρικότητας.
Έτσι, για τα – ανάλογα με την έκτασή τους – περιφερειακά, εθνικά ή ευρωπαϊκά προβλήματα η δυνατότητα προκήρυξης δημοψηφίσματος μεταξύ της ενδιαφερόμενης ομάδας πολιτών θα επιτρέψει την υλοποίηση άμεσης και συμμετοχικής δημοκρατίας. Και μόνο με την ύπαρξή της, η συνταγματική αυτή διάταξη θα παρωθήσει τους αιρετούς φορείς να ακούν καλύτερα τους πολίτες και να ανταποκρίνονται περισσότερο στις επιθυμίες τους.

 Για μια Ευρώπη των πολιτών χωρίς διόλου οικονομικές, γεωγραφικές ή άλλες διακρίσεις.
Η ευρωπαϊκή ιθαγένεια θα πρέπει να γίνει αντιληπτή στην πράξη από κάθε πολίτη. Ειδικότερα, θα πρέπει να προσφέρεται σε κάθε νέο η δυνατότητα να μένει για ένα διάστημα σε περιοχή γλωσσικά ή πολιτισμικά διαφορετική από την ιδιαίτερη πατρίδα του, ανεξάρτητα από τη διάρκεια των σπουδών η της μαθητείας του.
Θα πρέπει να αναπτυχθούν και τα άλλα μέσα ανακάλυψης της ευρωπαϊκής πολυμορφίας, με τη δέουσα προσοχή στην αντιστάθμιση των οικονομικών αδυναμιών, π.χ. για τις αδελφοποιήσεις ή τα διαπολιτισμικά έργα τέχνης.
Υποστηρίζουμε και θεωρούμε απαραίτητη την ανάπτυξη ανταλλαγών μαθητών, μαθητευομένων, σπουδαστών, εκπαιδευτικών, δημόσιων υπαλλήλων και υποκειμένων της οικονομίας εν γένει, πάντοτε σε εθελοντική βάση.
Απαιτούμε ισότητα των πολιτών όσον αφορά την οικείωση της ευρωπαϊκής ιθαγένειας.
Θα φροντίσουμε να αναγνωριστεί η αρχή των ποσοστώσεων για τη σύνθεση του προσωπικού των ευρωπαϊκών οργάνων, ώστε να μην υπάρχουν κανενός είδους διακρίσεις, λ.χ. λόγω γλώσσας, πολιτισμικού υποβάθρου ή απόστασης.
Αυτές οι ρυθμίσεις είναι αναγκαίες προκειμένου να εδραιωθούν τα αισθήματα αλληλεγγύης και πολιτοφροσύνης των Ευρωπαίων πολιτών και ο πόθος τους για δημοκρατία.

3. Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΓΓΥΑΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΤΩΝ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΩΝ

 Προστασία των γλωσσικών και πολιτισμικών υποβάθρων.
Η επιβίωση των μειονοτήτων απαιτεί προστατευτικές ρυθμίσεις με στόχο τη διατήρηση της απαραίτητης για τη συνεχιζόμενη ύπαρξη γλωσσών, πολιτισμών και λαών κρίσιμης μάζας.
Θέλουμε να διερευνηθεί το γλωσσικό και πολιτισμικό τοπίο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να δημοσιευτούν τα πορίσματα της έρευνας.
Η δημοσίευση αυτή θα αποτελέσει της βάση αναφοράς της πολιτικής προστασίας της γλωσσικής και πολιτισμικής κληρονομιάς.
Στην έρευνα θα επισημαίνονται με προσοχή τα των μειονοτήτων και θα γίνονται σεβαστές οι αρχές της επικουρικότητας.
Κατα τη γνώμη μας, αυτή η πολιτική γλωσσικής και πολιτισμικής προστασίας έιναι εξίσου σημαντική με άλλα μέτρα της προόδου και των επιτευγμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Η απαίτηση αυτή πρέπει να προστεθεί στα βασικά νομικά κείμενα της Ένωσης.
Η πολιτική αυτή θα προσφέρει ρυθμίσεις και μέσα χρήσιμα για κάθε προσπάθεια προστασίας της πολυγλωσσίας και πολυπολιτισμικότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με τέτοιες ρυθμίσεις επιχητούμε την κατοχύρωση της ενεργού προστασίας των μειονοτήτων, τη διατήρηση του πολιτισμικού πλούτου, την εξασφάλιση σεβασμού στις ρίζες και του δικαιώματος εγγύτητας κατοικίας σύμφωνα με τις γλωσσικές και πολιτισμικές ρίζες.
Τονίζουμε τη φροντίδα μας για την έννοια του πάτριου εδάφους, είτε πολιτισμικού είτε γλωσσικού, εδραζόμενη στη φροντίδα μας για την εφαρμογή της αρχής της επικουρικότητας.
Μ’ αυτόν τον τρόπο θα εδραιωθεί η ευρωπαϊκή ταυτότητα όχι με την αποκοπή του Ευρωπαίου από τις ρίζες του, παρά με τη διεύρυνση των αξιών της ανοχής και της αλληλεγγύης.

 Αποτελεί για μας μέρος του περιεχομένου της δημοκρατίας η εξασφάλιση δικαιώματος και μέσων έκφρασης σε κάθε μειονότητα, κατά τρόπον ώστε η οπτική της γωνία να γίνεται εύκολα αντιληπτή από τους επί μέρους πολίτες χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια ή έξοδα, όπως συμβαίνει και με την οπτική γωνία της πλειοψηφίας. Εννοείται ότι το δικαίωμα αυτό δεν περιλαμβάνει και τη διάδοση, με δηλώσεις, μηνύματα και άλλα μέσα, προπαγάνδας που αντιστρατεύετεαι αμέσως ή εμμέσως τις αρχές των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των λαών.

4. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

Το γενικό πλαίσιο της δημοκρατικής πολιτικής το συνιστούν οι ορισμοί της ιδιότητας του πολίτη και των ανθρώπινων δικαιωμάτων, που για μας περιέχονται στις οικουμενικές διακηρύξεις των δικαιωμάτων του ανθρώπου, των Ευρωπαίων πολιτών και του παιδιού, οι οποίες και μας καθοδηγούν. Το κυριότερο και πιο γνωστό από αυτά τα κείμενα είναι η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του 1948· θεωρούμε ότι όλα τα κείμενα που ακολούθησαν και που θα ακολουθήσουν δεν πρέπει να προτείνουν την κατάργηση κανενός από τα σημεία της και ότι οι αρχές της υπερισχύουν των μετέπειτα διακηρύξεων και δεν μπορούν ν’ ακυρωθούν σπό αυτές. Εννοείται ότι με αυτή τη θέση προσδοκούμε και άλλα βήματα προόδου της ανθρωπότητας και αναγνωρίζουμε όσα ξεχωριστά κείμενα διευκρινίζουν λ.χ. τα δικαιώματα του παιδιού.